Sastanak o evaluaciji programa rehabilitacije i reintegracije zatvorenika

Savjetnice Zaštitnika, Marijana Sinđić i Jelena Nedović, održale su sastanak sa predstavnicima Savjeta Evrope o evaluaciji programa rehabilitacije i reintegracije zatvorenika.

Na sastanku u okviru projekta „Unapređenje zaštite ljudskih prava pritvorenih i zatvorenih lica u Crnoj Gori“ i potprograma „Evaluacija programa rehabilitacije i reintegracije zatvorenika“, menadžerki projekta Tatjani Miranović i članu eskpertske misije međunarodnom konsultantu,  Arshak Gasparyanu, predstavaljene su informacije i podaci u cilju  pripreme Izvještaja i upoznavanja sa stanjem u Crnoj Gori, u oblasti tretmana, rehabilitacije i reintegracije zatvorenika.

Savjetnice Zaštitnika predstavile su dosadašnji rad Zaštitnika kao NPM-a i postupanje u predmetima u ovoj oblasti. Ukazale su na slabosti u tretmanu i programima koji se sprovode u zatvoru, u odnosu na zatvorenike. Istaknule su ključnu ulogu socijalizacije i kvalitetnog poslijepenalnog prihvata bivših zatvorenika u zajednici.

Gospodina Gasparya interesovali su položaj, uslovi rada i motivacija službenika koji rade u zatvorima, pa je na tu temu kratko predstavljen izvještaj Zaštitnika o uslovima rada službenika obezbjeđenja i službenika tretmana od 2017.godine.

Govoreći o tretmanskim programima koji se sprovode u ZIKS-u prema korisnicima psihoaktivnih supstanci savjetnice su ukazale da je Zaštitnik ustanovio da se sprovodi program „12 koraka“, koji je u vrijeme obilaska uključivao svega šest zatvorenika

Kao razlozi za to navedena je  slaba motivacija zavisnika ili grubo kršenje pravila  i vršenje negativnog uticaja na grupu.

Savjetnice su saopštile stav Zaštitnika da je neophodno preduzeti mjere i korake kako bi se zatvorenici dodatno motivisali da se uključe u program, imajući u vidu njegove višestruke koristi.

Razgovoralo se i o drugim temama koje su bliske efektima rehabilitacije i reintegracijie zatvorenika.

Sagovornici su ocijenili da je neophodno jačati i unaprijediti ljudske i tehničke kapacitete, kako u Zavodu, tako i u zajednici u poslije prihvatnom periodu.

Tu se  ne misli samo na povećanje broja zaposlenih (što je svakako primarno) već i na promjenu organizacione strukture.Takođe, ukazano je na neophodnost uspostavljanja većeg stepena saradnje i povezanosti šireg broja subjekata i cjelokupne zajednice, radi što bolje rehabilitacije i reintegracije zatvorenika i smanjenja recidivizma.